![[anadolu home]](/anadolu/images/button_home.gif){kind=small}
![[contents]](/anadolu/images/button_contents.gif){kind=small}
![[by authors]](/anadolu/images/button_author.gif){kind=small}
![[by category]](/anadolu/images/button_category.gif){kind=small}
![[subscription]](/anadolu/images/button_subscription.gif){kind=small}
|
|
| Volume 4, No 2, Summer 1994 |
![[back]](/anadolu/images/button_back.gif)
|
DOZ Yayinlari, Istanbul, 1991.
Türkiye Cumhuriyetini sabik Sovyetler Birligi gibi bürokratik baski rejimleri kategorisinde inceleyen Baskaya, Türkiyeli aydinlari --özellikle "sosyalist" aydinlari-- siddetle elestiriyor. Rejimin Ittihatçi köklerini sergileyip, egemen siniflar açisindan geçmisten kopmak yerine bir devamliligin söz konusu oldugunu, halkin ise direnis potansiyelini kirmak için geçmisten koparildigini anlatiyor. Resmi tarihin ve onu yaratan resmi ideolojinin fukaraligini Milli Mücadele senelerinden itibaren inceliyor. Baskaya'nin Marxist elestirisinin önemli savlarindan birisi de Milli Mücadelenin anti-emperyalist degil, emperyalizmle uzlasmaci bir hareket oldugu.
Baskaya'nin iflasini duyurdugu paradigma sadece "resmi ideoloji" degil, onun da ötesinde, Aydinlanmaci Bati uygarliginin kendisi. Resmi ideoloji ise Batililigin çirkin bir karikatürü.
Fikret Baskaya'nin birkaç ay önce yazilarindan dolayi hüküm giyip, su anda hapiste olmasi da ileri sürdügü tezler açisindan ibret verici...