Volume 4, No 1, Spring 1994

MAGLUPLAR

Kültür namina nesi varsa igfal edilmis bir neslin çocuklarina...

Magluplarin çocuklari olduk biz
Geceyi korkuyla dinleyen
Rahman kelamini fisiltiya bogan
Ürkek ürkek bakan
gözlerin mirascilari olduk sonra
Silada gurbeti yasamayi
Kalbiyle bedeninini ikilemeyi
ve üsümeyi ögrendik duygularimizdan bile
Korkunun hazin ürpertisi salindi
Yanamamis yüreklere gece karanliginda

Çizmeler altinda kafasini dimdik tutan
Birkaç yigidin cesur nidasindan
Tuttuk simsiki sarildik isinmak için
Zalim zemherilerin keyif mevsiminde.

Umudumuzu çikin yapip
Astik omuza çikarken yola
Gurbetimizi de silamizi da sigdirip
Ufacik kalbimize mangal gibi
Genislettik onu da en son hadde
Putperestligin nicelerini görüp
Igrenesim geldi sevgiden de
korkudan da bahsedenlerden,
yalan ve yapmacik
Gerçek dosta mutlak sevgiye
Küfrederken bile sevmek diyenler
Tükürmekten bile erindim yüzüne
Degmez degmez böylesine
Maskeli balonun usanmaz müdavimlerine

Çileye talib olmusum yok haberim
Keyif çatmak derdini nereden edindim
Takatim var daha
Umut çikinindan parça parça
Yedigim yol azigimla yürüyorum
Magluplarin kaderine baka baka
Nefesim kor gibi, yaniyor dünyam
Kollarim çelik bir yay gibi gerilmedi
Magluplarin diz yaralari aklimda hala
Yaralanmak da ne kelime
Içteki yaram daha derin
Dizlerim sapasaglam
Sürünmedim çünkü sürünmem
Dimdik yürürken ya ölümcül yara
ya ölüm diyerek
Sahte sevgilerin üstüne
Basa basa, ezerek ezeli kinleri Bir bir yere çalmak

Yenilgi bir miras degildir
Magluplar yenik yasasa bile bir ömür boyu
Maglup ölmezler ölmesini bilerek
ölünesi o günlerde
Üfleyerek kor tutumus yürekleri
Bir yalim alev vermek
Öbek öbek ates yakmak Mekke'nin daglarinda
Isildatmak etrafini zalimlerin
Sufyan nesli otagimiza gelesiye
Aman diyesiye dek nurlandirmak daglari
ve ayaklarini yere vura vura yürümek
Resul'un ordusunda bir er gibi
Intikam günü degil baris günü
Diyerek erimek iste O günde
....

Ocak 94